Wspomnienia

W 1939 roku miałem to samo gospodarstwo, w którym zamieszkuję obecnie. Żołnierze polscy przyszli do Patok któregoś września 1939 r. rano i przeprawiali się przez Bzurę w pobliżu drewnianego mostu znajdującego się blisko Rawki. Bzura na wprost mojego gospodarstwa była szeroka i głęboka. Wzdłuż wschodniego brzegu Rawki biegła grobla, kierując wodę na młyn Wiśniewskiego. Druga grobla była pod samym młynem, napędzając wodę na turbinę. Woda na Bzurze była utrzymywana wysoko, aby z góry spadała na turbinę. Teraz te groble rozsypały się. Niemcy strzelali do polskich żołnierzy zza toru kolejowego z karabinów maszynowych. Niemiecka artyleria strzelała z jakiejś wsi od strony Bolimowa. Tam obserwatorzy niemieccy siedzieli na topolach i kierowali ogniem dział.

Kiedy zaczęła się bitwa, kilka polskich armat zajęło stanowiska za moją stodołą, skąd zaczęły strzelać na Karolew. Strzelały jednak po własnej piechocie, ponieważ nie miały połączenia telefonicznego, gdyż ktoś przeciął kabel.

Młyn Wiśniewskiego spalił się od ognia artylerii.