Karta weterana

Nazwisko: ŁUKASIK
Imię #1: Stanisław
Imię #2:
Imię #3:
Pseudonim:
Imię ojca: Feliks
Imię matki: Helena
Nazwisko rodowe matki: Blicharz
Data urodzenia: 2 sierpień 1918
Miejsce urodzenia: Lublin
Rodzeństwo:
Stan cywilny:
Małżonek:
Dzieci:
Ostatni adres:
Narodowość: polska
Wykształcenie: średnie
Zawód: podoficer zawodowy
Wyznanie:
Tytuł naukowy:
Stanowisko:

Stosunek do służby wojskowej: żołnierz, zawodowa służba wojskowa
Numer ewidencyjny:
Powiatowa Komenda Uzupełnień (PKU):
Rejonowa Komenda Uzupełnień (RKU):
Związek operacyjny: Armia Pomorze
Rodzaj broni lub służby: Piechota
Stopień:

plut.
Przydział na 1 września 1939: 27 DP
Jednostka: 23 pp
Funkcja na 1 września 1939:
Przydział po 1 września 1939:
Funkcja po 1 września 1939:
Przebieg służby wojskowej: # przed 1939 - w Szkole Podoficerskiej dla Małoletnich w Koninie, następnie w 23 pułku piechoty we Włodzimierzu Wołyńskim (stopień plut. sł. st. piech.);
Odznaczenia: Order Wojenny "Virtuti Militari" kl. V (Krzyż Srebrny), Krzyż Walecznych, Order Odrodzenia Polski (Krzyż Komandorski z Gwiazdą, pośmiertnie)
Wrzesień 1939 - szlak bojowy: wraz z 23 pp
Data śmierci: 7 marzec 1949
Miejsce śmierci: Warszawa
Obecne miejsce spoczynku: Warszawa, ul. Powązkowska, Cmentarz Wojskowy
Lokalizacja grobu: kwatera "Ł" (tzw. "Łączka"), Panteon - Mauzoleum Wyklętych-Niezłomnych, indywidualna komora grobowa
Upamiętniony: Tak
Forma upamiętnienia: pomnik w Konopnicy
Życiorys: Stanisław Łukasik urodził się 2 sierpnia 1918 roku w Lublinie jako syn robotnika kolejowego. Ukończył Szkołę Podoficerską dla Małoletnich w Koninie, a następnie służył w 23 pułku piechoty we Włodzimierzu Wołyńskim, otrzymawszy stopień plutonowego służby stałej piechoty. W kampanii polskiej 1939 roku walczył w szeregach macierzystej jednostki ze składu 27 Dywizji Piechoty armii "Pomorze". Uniknąwszy niewoli, powrócił do rodzinnego domu w Motyczu koło Lublina. Od listopada 1939 roku pod pseudonimem "Ryś" był zaangażowany w działalność konspiracyjną w strukturach Związku Czynu Zbrojnego i Polskiej Organizacji Zbrojnej, którą w 1942 roku scalono z Armią Krajową. W latach 1940-1943 pełnił funkcję dowódcy placówki i rejonu Konopnica, zaś od stycznia roku 1944 - dowódcy oddziału lotnego Kedywu w Obwodzie AK Lublin-Powiat, który w sile około 120 partyzantów wziął udział w akcji "Burza". 21 lipca 1944 roku został rozbrojony wraz z całym oddziałem przez wojska sowieckie. Ujęty w sierpniu 1944 roku i osadzony w areszcie NKWD w Lublinie, zbiegł i ukrywał się. Od marca 1945 roku dowodził oddziałem partyzanckim Delegatury Sił Zbrojnych na Kraj i Inspektoratu Lublin Zrzeszenia "Wolność i Niezawisłość", zaś od czerwca 1945 roku służył w składzie zgrupowania mjr. Hieronima Dekutowskiego "Zapory". Po ujawnieniu się na mocy amnestii z sierpnia 1945 roku wyjechał na Ziemie Zachodnie, skąd powrócił na Lubelszczyznę i wiosną 1946 roku odtworzył oddział, podporządkowawszy się, w stopniu kapitana, mjr. "Zaporze". Zatrzymany 16 września 1947 roku przez funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa podczas próby przekroczenia granicy w Nysie, przeszedł brutalne śledztwo. Skazany na karę śmierci wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego w Warszawie z 15 listopada 1948 roku (unieważnionym w roku 1992), został stracony 7 marca 1949 roku w więzieniu mokotowskim w Warszawie.
Wspomnienia / relacje:
Historia pochówku: Pochowane potajemnie szczątki weterana odnaleziono latem 2012 r. w trakcie prac ekshumacyjnych w kwaterze "Ł" Cmentarza Wojskowego w Warszawie, a następnie zidentyfikowano w ramach projektu "Polska Baza Genetyczna Ofiar Totalitaryzmów" wdrażanego przez Pomorski Uniwersytet Medyczny w Szczecinie i Instytut Pamięci Narodowej - Komisję Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (oficjalne ogłoszenie wyników badań DNA nastąpiło 6 grudnia 2012 r.). Ostatecznie 27 września 2015 r. spoczęły w indywidualnej komorze grobowej w Panteonie - Mauzoleum Wyklętych-Niezłomnych wzniesionym w obrębie tej samej kwatery.
Źródła: Stanisław Łukasik, [w:] Odnalezieni, Polska Baza Genetyczna Ofiar Totalitaryzmów, https://www.pbgot.pl/stanislaw-lukasik [dostęp: 1 III 2018].

Indeks represjonowanych w PRL z powodów politycznych. Kwestionariusz osoby represjonowanej, nr WSR/Wa/0118, Łukasik Stanisław, oprac. J. Żaryn, Instytut Pamięci Narodowej, https://arch.ipn.gov.pl/represje/pdf_file/0009/99423/Lukasik_Stanislaw.pdf [dostęp: 1 III 2018].

Pierwsze wyniki identyfikacji ofiar terroru komunistycznego - Warszawa, 6 grudnia 2012, [w:] Komunikaty, Instytut Pamięci Narodowej, https://ipn.gov.pl/pl/dla-mediow/komunikaty/11468,Pierwsze-wyniki-identyfikacji-ofiar-terroru-komunistycznego-Warszawa-6-grudnia-2.html [dostęp: 1 III 2018].

Pogrzeb na "Łączce". Bohaterowie godnie pochowani - Warszawa, 27 września 2015, [w:] Aktualności, Instytut Pamięci Narodowej, https://ipn.gov.pl/pl/aktualnosci/9498,Pogrzeb-na-Laczce-Bohaterowie-godnie-pochowani-Warszawa-27-wrzesnia-2015.html [dostęp: 1 III 2018].

Stanisław Łukasik, [w:] Odnalezieni, Instytut Pamięci Narodowej. Biuro Poszukiwań i Identyfikacji, https://poszukiwania.ipn.gov.pl/bbp/odnalezieni/483,Stanislaw-Lukasik.html [dostęp: 1 III 2018].

Uwagi:
Ostatnie zmiany: 2018-03-01 18:33:19 przez Nasz Zamek | Jeżeli chcesz uzupełnić lub zmienić dane wciśnij -

Zdjęcia, dokumenty, pamiątki

Grób Stanisława Łukasika w Panteonie - Mauzoleum Wyklętych-Niezłomnych na Cmentarzu Wojskowym w Warszawie, ul. Powązkowska. Stan z dn. 2 października 2015 r. (fot. Mateusz Opasiński, za Wikimedia Commons).Stanisław Łukasik upamiętniony na płycie pomnika w Konopnicy. Stan z dn. 16 stycznia 2006 r. (fot. Piotr Kononowicz, za Wikimedia Commons).

Komentarze