Karta weterana

Rodzeństwo:
Stan cywilny:	żonaty
Małżonek:	Janina z d. Dudek (ur. 1926, Chodybki, gm. Koźminek, pow. Kalisz, zm. 2011) - poślubiona w 1948 r.
Dzieci:	Zbigniew (1949-2022), Bogdan (ur. 1954)
Ostatni adres:	Trzebienie (gm. Lisków. pow. kaliski) [2007]

Narodowość:
Wykształcenie:
Zawód:	robotnik rolny

Wyznanie:	rzymskokatolickie
Tytuł naukowy:
Stanowisko:

Stosunek do służby wojskowej:	żołnierz, zasadnicza służba wojskowa

Numer ewidencyjny:
Powiatowa Komenda Uzupełnień (PKU):
Rejonowa Komenda Uzupełnień (RKU):
Związek operacyjny:	Armia Poznań

Rodzaj broni lub służby:	Piechota
Stopień:	szer. [2]
Przydział na 1 września 1939:	25 DP
Jednostka:	29 pp

Funkcja na 1 września 1939:	woźnica biedki amunicyjnej
Przydział po 1 września 1939:	29 pp
Funkcja po 1 września 1939:	woźnica biedki amunicyjnej

Przebieg służby wojskowej:	# od III 1939 - w 29 pułku Strzelców Kaniowskich w Kaliszu (zasadnicza służba wojskowa)
Odznaczenia:
Wrzesień 1939 - szlak bojowy:	wraz z 29 pp, m.in. w bitwie nad Bzurą; wzięty do niewoli niemieckiej

Data śmierci:	9 czerwiec 2007
Miejsce śmierci:	Trzebienie
Obecne miejsce spoczynku:	Złotniki (gm. Koźminek, pow. kaliski), cmentarz parafialny, grób rodzinny
Lokalizacja grobu:
Upamiętniony:
Forma upamiętnienia:

Życiorys:
Wspomnienia / relacje:	"Mój Dziadek Stanisław był wesołym człowiekiem, ale niechętnie opowiadał o wojnie. Doświadczył wielu traumatycznych przeżyć, stracił kolegów, przyjaciół, musiał walczyć o przetrwanie, zwłaszcza podczas pierwszego zesłania na roboty do Niemiec, gdzie był bity i głodzony" (Aneta Pietruszewska, wnuczka weterana).
Historia pochówku:
Źródła:	Archiwum rodzinne / rodzinna tradycja (Aneta Pietruszewska, wnuczka weterana). Matuszczak Stanisław, [w:] Baza programu "Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945", https://straty.pl/szukaj-osoby.php [dostęp: 11 VIII 2023] (dalej: Straty.pl].
Uwagi:	Po wzięciu do niewoli niemieckiej był krótko więziony w obozie przejściowym w Polsce, po czym wywieziony koleją do Zagłębia Ruhry w Niemczech i osadzony w Stalagu VI D Dortmund. Przeniesiony w 1940 r. na status cywilnego robotnika przymusowego, został skierowany do prac rolnych w Varnhövel (Kreis Lüdinghausen). W 1943 r. za pobicie Niemca osadzono go w więzieniu przy ul. Młyńskiej w Poznaniu. Zagrożony karą śmierci, po trzech miesiącach został ostatecznie odesłany do Zagłębia Ruhry i zatrudniony w kolejnym gospodarstwie rolnym. Uwolniony w 1945 r. przez wojska amerykańskie, powrócił do Polski 12 maja 1947 r. W 1948 r. zamieszkał w wielkopolskiej wsi Trzebienie, gdzie zajął się rolnictwem.
Przypisy:	[1] a) 27 stycznia 1916 (źródło: archiwum rodzinne / rodzinna tradycja); b) 26 stycznia 1916 (źródło: Straty.pl); [2] ppor., awansowany z dniem 28 II 2002 r. (źródło: archiwum rodzinne - akt mianowania z 10 IV 2002 r.)