# od 1 II 1920 - w Wojsku Polskim;
# 15 XI 1920 - 15 IV 1921 - na I kursie wojennym podoficerów w Centralnej Szkoły Podoficerów Zawodowych Piechoty Nr 1 w Chełmnie, po czym przydzielony do 2 pułku piechoty Legionów;
# przed 25 VIII 1939 - na stanowisku szefa 1 kompanii ckm w 14 pułku piechoty we Włocławku;
# 25 VIII 1939 - rozkazem dowódcy 14 pp wyznaczony na stanowisko szefa samodzielnej kompanii karabinów maszynowych i broni towarzyszących;
Odznaczenia:
Wrzesień 1939 - szlak bojowy:
wraz z 81 samodz. komp. km i broni tow.; 18.IX 1939 - wzięty do niewoli niemieckiej w trakcie walk o przeprawę przez dolną Bzurę
Data śmierci:
1 wrzesień 1990
Miejsce śmierci:
Włocławek
Obecne miejsce spoczynku:
Włocławek, Al. Chopina, Cmentarz Komunalny, grób rodzinny
Lokalizacja grobu:
Upamiętniony:
Tak
Forma upamiętnienia:
imienna tablica epitafijna grobu rodzinnego na Cmentarzu Komunalnym we Włocławku, Al. Chopina
Życiorys:
Wacław Janiszewski urodził się 26 listopada 1900 roku w Szczawinie Kościelnym w powiecie Gostynin jako syn Wincentego i Franciszki z Truszkowskich. Mając 13 lat, ukończył szkołę rosyjsko-polską w zakresie 3 klasy. W wieku 16 lat rozpoczął pracę z ojcem w budownictwie wiejskim. Od 1 lutego 1920 roku odbywał służbę wojskową. Po ukończeniu szkoły rekrutów od 15 listopada 1920 do 15 kwietnia 1921 roku przebywał na I kursie wojennym podoficerów w Centralnej Szkoły Podoficerów Zawodowych Piechoty Nr 1 w Chełmnie, po którego ukończeniu został przydzielony do 2 pułku piechoty Legionów. Przebywał również w Centralnej Szkole Strzelniczej w Toruniu, po której rozwiązaniu został odesłany do 14 pułku piechoty we Włocławku. W służbie w tejże jednostce doszedł do stopnia sierżanta i stanowiska szefa 1 kompanii ckm. W roku 1938 ukończył 7-klasową szkołę im. Stanisława Staszica we Włocławku. Rozkazem dowódcy 14 pułku piechoty z 25 sierpnia 1939 roku został wyznaczony szefem 81 samodzielnej kompanii karabinów maszynowych i broni towarzyszących ze składu 4 Dywizji Piechoty armii "Pomorze", w szeregach której uczestniczył w kampanii polskiej we wrześniu 1939 roku. Jednostka zajęła stanowiska w rejonie Mełna i Gruty, podczas gdy cały tabor bojowy pod jego dowództwem zakwaterowano pod Jabłonowem. Już w pierwszym dniu wojny otrzymał rozkaz odwrotu. Następnie brał udział w bitwie nad Bzurą. W nocy z 17 na 18 września jego tabor, zamaskowany w ogrodzie jednego z folwarków, został zbombardowany przez lotnictwo niemieckie. Po rozbiciu oddziału szedł w kierunku Warszawy tylko w towarzystwie kucharza. W Iłowie objął dowództwo nad spotkaną tamże drużyną ckm ze swojej kompanii. 18 września został zmuszony do poddania się, gdy po przejściu Bzury i zajęciu stanowisk przez 3 karabiny maszynowe żołnierze, mimo nalotów wroga, aż do wyczerpania amunicji kładli ogień w celu umożliwienia przeprawy oddziałom piechoty. Wzięty do niewoli, trafił do obozu przejściowego w Żyrardowie, po czym został osadzony w Stalagu X A, a w późniejszym okresie wysłany na roboty karne w głąb Niemiec, gdzie przebywał do 1 maja 1945 roku. Wyzwolony przez oddziały angielskie, do 1 maja 1946 roku służył w plutonie wartowniczym w obozie dla Polaków zlokalizowanym w angielskiej strefie okupacyjnej. 9 maja 1946 roku powrócił do Polski, gdzie podjął pracę w Państwowej Komunikacji Samochodowej. Od 1 września 1946 do 31 grudnia 1969 roku był zatrudniony oddziałach PKS w Inowrocławiu i Włocławku (w tym od 1 maja 1969 roku jako emeryt na pół etatu). Odchodząc na emeryturę, pełnił funkcję starszego rewidenta. Zmarł 1 września 1990 roku we Włocławku.
Wspomnienia / relacje:
Historia pochówku:
Źródła:
Sprawozdanie z działalności Centralnej Szkoły Podoficerów Zawodowych Piechoty Nr. 1 za rok 1922 z uwzględnieniem lat 1920 i 1921, praca zbiorowa oficerów C.SZ.P.Z.P. Nr 1, Chełmno 1923, Chełmno 1923, s. 92.
Archiwum rodzinne (Wanda Janiszewska).
Archiwum prywatne (Marian Ropejko).
Badania własne (Rafał Michalak).
Uwagi:
Ostatnie zmiany: 2024-02-18 21:06:38 przez redakcja |
Jeżeli chcesz uzupełnić lub zmienić dane wciśnij -
