Krzyż Armii Krajowej, Warszawski Krzyż Powstańczy, Krzyż Partyzancki, Medal za Warszawę 1939-1945, Odznaka pamiątkowa Akcja "Burza", Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski i inne
Wrzesień 1939 - szlak bojowy:
wraz z 14 p. uł.; 19 września - wziął udział w tzw. szarży pod Wólką Węglową; następnie walczył w obronie Warszawy, gdzie został ranny;
Data śmierci:
28 maj 1997
Miejsce śmierci:
Warszawa
Obecne miejsce spoczynku:
Warszawa, Cmentarz Powązkowski, grobowiec rodziny Dobraczyńskich
Lokalizacja grobu:
kwatera: C 134, rząd: 1, grób: 3
Upamiętniony:
Tak
Forma upamiętnienia:
tablica imienna z fotografią na grobie rodzinnym na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie
Życiorys:
Piotr Kononowicz urodził się 22 grudnia 1915 roku w Łopatynie koło Lwowa. We wrześniu 1939 roku brał udział w wojnie obronnej Polski, służąc w stopniu ułana w 14 pułku ułanów ze Lwowa. Przeszedł cały szlak bojowy swojej jednostki. Uczestniczył m.in. w tzw. szarży pod Wólką Węglową w dniu 19 września. Następnie walczył w obronie Warszawy, gdzie został ranny, po czym trafił na leczenie do Szpitala Ujazdowskiego w stolicy. Od 1940 roku działał w strukturach Służby Zwycięstwu Polski, Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej, będąc m.in. czynny przy druku "Biuletynu Informacyjnego" i legalizacji oraz w Korpusie Bezpieczeństwa AK. W 1944 roku brał udział w Powstaniu Warszawskim, walcząc w plutonie szturmowym KB AK Batalion im. Sowińskiego. Następnie pełnił funkcję łącznika gen. Leopolda Okulickiego oraz działał w Zrzeszeniu Wolność i Niezawisłość. Aresztowany przez władze komunistyczne, został skazany na 10 lat więzienia (w latach 90. XX w. - zrehabilitowany), z którego zwolniono go w roku 1951. Był czynny w organizacjach kombatanckich. Zmarł 28 maja 1997 roku w Warszawie.
Wspomnienia / relacje:
Historia pochówku:
Źródła:
Księga grobów Ułanów Jazłowieckich, oprac. J. Gromnicki, Z. Szymerski, Warszawa 2005, s. 74-75.
Uwagi:
Ostatnie zmiany: 2014-01-24 21:53:23 przez redakcja |
Jeżeli chcesz uzupełnić lub zmienić dane wciśnij -
