Karta poległego

Nazwisko: ANDRZEJEWSKI
Imię #1: Kazimierz
Imię #2:
Imię #3:
Pseudonim:
Imię ojca:
Imię matki:
Nazwisko rodowe matki:
Data urodzenia: 18 luty 1898 [1]
Miejsce urodzenia: Poznań
Rodzeństwo: Leon, (...), Stefan (1899-1997), Zofia
Stan cywilny:
Małżonek:
Dzieci:
Ostatni adres:
Narodowość:
Wykształcenie:
Zawód:
Wyznanie:
Tytuł naukowy:
Stanowisko:

Stosunek do służby wojskowej: żołnierz, rezerwa
Numer ewidencyjny:
Powiatowa Komenda Uzupełnień (PKU): Poznań-Miasto
Rejonowa Komenda Uzupełnień (RKU):
Związek operacyjny: Armia Poznań
Rodzaj broni lub służby: Piechota
Stopień:

por.
Przydział na 1 września 1939: 17 DP
Jednostka:
Funkcja na 1 września 1939:
Przydział po 1 września 1939:
Funkcja po 1 września 1939:
Przebieg służby wojskowej: W 1934 r. wykazany jako por. w Korpusie Oficerów Rezerwy Piechoty ze starszeństwem z dniem 2 stycznia 1932 r. i z przydziałem mobilizacyjnym do 70 pułku piechoty. Ewidencyjnie podlegał PKU Poznań-Miasto.
Odznaczenia:
Wrzesień 1939 - szlak bojowy:
Data śmierci: 16 wrzesień 1939 [2]
Miejsce śmierci: Kiernozia
Przyczyna śmierci: inna
Okoliczności śmierci: zob. Pełka 2009, s. 147
Pierwotne miejsce spoczynku #1: Kiernozia, na polu Murasa przy szosie łowickiej
Data ekshumacji: 5 czerwiec 1940
Pierwotne miejsce spoczynku #2: -
Data ekshumacji: -
Pierwotne miejsce spoczynku #3: -
Data ekshumacji: -
Obecne miejsce spoczynku: Kiernozia, cmentarz wojenny
Lokalizacja grobu: grób nr 121 (B.Inf., sygn. 6062); rząd E, mogiła nr 61 (UG Kiernozia);
Upamiętniony: Tak
Forma upamiętnienia: krzyż betonowy z imienną tablicą epitafijną (przydział w formie: "17 pp 24 DP")
Przedmioty znalezione przy pochowanym:
Miejsce przechowywania ww. przedmiotów:
Życiorys:
Wspomnienia / relacje:
Historia pochówku: Kilka dni po śmierci (Niemcy wcześniej nie pozwolili go pochować) podniesiony z pola bitwy i złożony w mogile na polu Murasa przy szosie łowickiej w Kiernozi. Na początku czerwca 1940 r. ekshumowany na cmentarz wojenny w Kiernozi, gdzie spoczywa do dziś.
Poszukiwania mogiły:
Źródła: Księga pochowanych żołnierzy polskich poległych w II wojnie światowej, t. I, Żołnierze września A-M, kom. red. B. Affek-Bujalska i in., wstęp i red. nauk. E. Pawłowski, Pruszków 1993, s. 54 (dalej: KPŻP).

Biuro Informacji i Poszukiwań PCK, Kartoteka strat, sygn. 6062, Polski Czerwony Krzyż - Pełnomocnik na Oddział w Łowiczu, Spisy poległych w r. 1939 na terenie gmin powiatu łowickiego, Łowicz, 16. 02. 1946 r. (maszynopis), s. 64-65 (dalej: B.Inf., sygn. 6062).

Urząd Gminy w Kiernozi, Wykaz żołnierzy pochowanych na cmentarzu wojennym w Kiernozi wg aktualizacji z 2003 r. (rękopis), k. 22 (dalej: UG Kiernozia).

Pełka S., Ekshumacja żołnierzy polskich poległych w 1939 roku na terenie gminy Kiernozia w powiecie łowickim, „Roczniki Łowickie”, t. VII, 2009 (2010), s. 142-154 (dalej: Pełka 2009).

"Rocznik Oficerski Rezerw", 1934, s. 30, 538 (dalej: ROR).

Tradycja rodzinna (przekazana przez Katarzynę Jabłońską zd. Andrzejewską, stryjeczną wnuczkę poległego).

Uwagi:
Przypisy: [1] a) 18 lutego 1898 (źródło: KPŻP; UG Kiernozia); b) 18 stycznia 1898 (źródło: ROR);
[2] a) 16 września 1939 (źródło: KPŻP; UG Kiernozia); b) 17 września 1939 (źródło: B.Inf., sygn. 6062);
Ostatnie zmiany: 2012-04-19 01:27:39 przez redakcja | Jeżeli chcesz uzupełnić lub zmienić dane wciśnij -

Zdjęcia, dokumenty, pamiątki

Miejsca mogił polowych żołnierzy września, w tym por. Kazimierza Andrzejewskiego, w gminie Kiernozia oraz dwie mogiły[prawdopodobnie zbiorowe] w miejscowości Osiek, przed ekshumacją i przeniesieniem na Cmentarz Wojskowy w Kiernozi, w czerwcu 1940r. - Źródło: „ROCZNIKI ŁOWICKIE” Tom VII, Łowicz 2009, s.148.(mapka S. Pełki z 1940r.). Projekt tabliczki epitafijnej z dokumentacji odnowienia mogił żołnierskich w 2003r. na cmentarzu wojskowym w KiernoziPor. Kazimierz Andrzejewski upamiętniony na imiennej tabliczce epitafijnej na jednej z mogił cmentarza wojennego w Kiernozi. Stan z dn. 06. 11. 2011 r. (fot. Marcin Prengowski).

Komentarze

Historię śmierci por. Andrzejewskiego znam również z rodzinnych opowieści mojej babci o wojnie. Wśród starszych Kiernozian historia jest bardzo znana. S. Pełka we wspomnianych „Rocznikach Łowickich” opisuje również przypadki śmierci innych żołnierzy, np: „…w okolicy wsi Jeżewo(lub Jadzień)… zginął również jeden żołnierz przejechany przez czołg niemiecki. Jak opowiadali mieszkańcy wsi, żołnierz ten bronił się do ostatka, a gdy nie miał już wyjścia, chciał się poddać, podnosząc ręce do góry. Jednak czołgista niemiecki nie chciał go brać do niewoli i zmasakrował go czołgiem…” Mogiła polowa tego właśnie żołnierza jest zaznaczona na powyższej mapce jako pojedynczy grób. (Saluda)

dodany przez: Saluda, 2011-01-17