Karta weterana

Nazwisko: IWANOWSKI
Imię #1: Eugeniusz
Imię #2:
Imię #3:
Pseudonim:
Imię ojca:
Imię matki:
Nazwisko rodowe matki:
Data urodzenia: 14 sierpień 1918
Miejsce urodzenia:
Rodzeństwo:
Stan cywilny: żonaty
Małżonek: Gabriela
Dzieci:
Ostatni adres:
Narodowość:
Wykształcenie:
Zawód: żołnierz zawodowy
Wyznanie:
Tytuł naukowy:
Stanowisko: dowódca plutonu

Stosunek do służby wojskowej: żołnierz, zawodowa służba wojskowa
Numer ewidencyjny:
Powiatowa Komenda Uzupełnień (PKU):
Rejonowa Komenda Uzupełnień (RKU):
Związek operacyjny: Armia Poznań
Rodzaj broni lub służby: Kawaleria
Stopień:

wachm. pchor. [1]
Przydział na 1 września 1939: Podolska BK
Jednostka: 14 p. uł.
Funkcja na 1 września 1939: dowódca II plutonu w 3 szwadronie
Przydział po 1 września 1939: 14 p. uł.
Funkcja po 1 września 1939: dowódca II plutonu w 3 szwadronie
Przebieg służby wojskowej: 1937-1939 - w Szkole Podchorążych Kawalerii Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu (XVI rocznik); od 1939 - w 14 pułku ułanów we Lwowie; 13 IX 1939 - promowany rozkazem Naczelnego Wodza na stopień ppor. sł. st. kaw. ze starszeństwem z dniem 15 VIII 1939;
Odznaczenia: Order Wojenny "Virtuti Militari" kl. V (Krzyż Srebrny nr 12701), Krzyż Walecznych
Wrzesień 1939 - szlak bojowy: wraz z 14 p. uł.; 19 września - kontuzjowany i wzięty do niewoli podczas tzw. szarży pod Wólką Węglową; jak sam wspominał to wydarzenie: "Porucznik Marian Walicki dobył szabli i wydając komendę: »W imię panienki Jazłowieckiej, szwadron marsz, marsz!« ruszył galopem. Rozległo się ogromne »Hurra!« i ruszyliśmy początkowo galopem, a potem cwałem. Dosiadałem swojej klaczy 'Zatoka'. Pamiętam wielkie kartoflisko i druty wysokiego napięcia pod którymi cwałowaliśmy. Nie wyciągnąłem szabli, w ręku miałem Visa, który przymocowany był do rzemienia na szyi. Szwadron rozwinął się w linię plutonów, a potem rozsypał się sekcjami w linię harcowników. W pewnym momencie dostaliśmy ogień od czoła. Moja 'Zatoka' zaczęła ustawać, parę razy się potknęła, wreszcie upadła razem ze mną. Wyczołgałem się spod konia, 'Zatoka' podniosła łeb i popatrzyła smutnie na mnie swoimi wielkimi oczami. Musiałem ją zostawić, a wraz z nia siodło z przytroczoną szablą, którą ofiarował mi Ojciec, a która służyła mu jeszcze podczas wojny 1920 roku. Ogień musiał być bardzo silny, skoro miałem przestrzelone obie poły mojego płaszcza. W pewnej odległości znajdował się przede mną jakiś lasek. Złapałem jakiegoś ułańskiego, skarogniadego konia, których dużo jechało bez jeźdźców i pogalopowałem w stronę lasu. W pewnym momencie koń się potknął i razem ze mną zwalił się w stanowisko niemieckiego cekaemu. Jakiś Niemiec przystawiwszy mi do głowy pistolet, odciął mi od razu rzemień od Visa, po czym zapytał, czy jestem Francuzem, wskazując na mój hełm. [...] W wyniku upadku zostałem kontuzjowany w głowę, złamałem prawy obojczyk i prawą kość udową. Niemcy wsadzili mnie do kosza motocykla i powieźli na punkt opatrunkowy. Widziałem jak innym motocyklem wieźli ppłk. Ważyńskiego. Przywieziono mnie do punktu opatrunkowego. Na trawniku leżeli ranni ułani, polewani od czasu do czasu wodą z konewki przez jakieś panie. Niedaleko mnie leżał bez płaszcza, tylko w koszuli, w swych charakterystycznych dla naszego pułku brązowych butach z Łańcuta, porucznik Marian Walicki. Niestety nie wiem czy jeszcze żył" (cyt. za: Rozdżestwieński 2008, s. 105, 113);
Data śmierci: 8 luty 1997
Miejsce śmierci: Warszawa
Obecne miejsce spoczynku: Warszawa, Cmentarz Powązkowski (Stare Powązki), grób rodzinny [2]
Lokalizacja grobu: kwatera: 220, rząd: III, grób: 16
Upamiętniony: Tak
Forma upamiętnienia: marmurowa tablica nagrobna na Cmentarzu Wojskowym w Warszawie z inskrypcją: "ŚP. MAJOR / EUGENIUSZ IWANOWSKI / 1918-1997 / UŁAN JAZŁOWIECKI / UCZESTNIK SZARŻY 14 P.UŁ. POD WÓLKĄ WĘGLOWĄ / 19 WRZEŚNIA 1939 ROKU / KAWALER ORDERU WOJENNEGO / VIRTUTI MILITARI"
Życiorys:
Wspomnienia / relacje:
Historia pochówku:
Źródła: Rozdżestwieński P. M., Ułani Jazłowieccy. Zarys działań pierwszego rzutu 14. pułku ułanów Jazłowieckich w kampanii wrześniowej 1939 roku, Warszawa 2008, wg indeksu (dalej: Rozdżestwieński 2008).

Księga grobów Ułanów Jazłowieckich, oprac. J. Gromnicki, Z. Szymerski, Warszawa 2005, s. 64 (dalej: Księga grobów...).


Uwagi: W okresie okupacji jako jeniec wojenny przebywał w Oflagu II C Woldenberg. Po zakończeniu II wojny światowej służył w Ludowym Wojsku Polskim, po czym jako major został przeniesiony w stan spoczynku. Działał w Kole Pułkowym w Warszawie, będąc współorganizatorem wielu jego działań. Był ponadto założycielem i pierwszym prezesem Rodziny 14 Pułku Ułanów Jazłowieckich.
Przypisy: [1] wachm. pchor. / ppor. (źródło: Rozdżestwieński 2008)
[2] błędnie: Warszawa, ul. Powązkowska, Cmentarz Wojskowy (źródło: Księga grobów...)
Ostatnie zmiany: 2014-01-27 13:49:04 przez redakcja | Jeżeli chcesz uzupełnić lub zmienić dane wciśnij -

Zdjęcia, dokumenty, pamiątki

Eugeniusz Iwanowski podczas kręcenia filmu "Szarża, czyli przypomnienie kanonu" w reżyserii Krzysztofa Wojciechowskiego (fot. udostępnił: Krzysztof Gożdzik).Warszawa, Cmentarz Powązkowski (Stare Powązki), grób rodzinny - miejsce spoczynku Eugeniusza Iwanowskiego (fot. Krzysztof Gożdzik).Eugeniusz Iwanowski upamiętniony na płycie nagrobnej grobu rodzinnego na Cmentarzu Powązkowskim (Starych Powązkach) w Warszawie (fot. Krzysztof Gożdzik).Eugeniusz Iwanowski z Władysławem Dzielińskim na planie filmu "Szarża, czyli przypomnienie kanonu" w reżyserii Krzysztofa Wojciechowskiego (fot. udostępnił: Krzysztof Gożdzik).

Komentarze