Głowacki: oficer Oddziału III sztabu Armii "Warszawa",
od 25 IX oficer sztabu dowództwa odcinka "Warszawa - Zachód"
Przebieg służby wojskowej:
Odznaczenia:
Srebrny Krzyż Orderu Virtuti Militari kl.V,
Krzyż Walecznych.
Wrzesień 1939 - szlak bojowy:
Data śmierci:
02 lipiec 1987
Miejsce śmierci:
w Southampton /Wlk. Brytania/
Obecne miejsce spoczynku:
Lokalizacja grobu:
Upamiętniony:
Forma upamiętnienia:
Życiorys:
Ur. 29 I 1904 w Warszawie. Uczył się w Korpusie Kadetów Nr 1 we Lwowie, gdzie w 1924 otrzymał świadectwo dojrzałości. W latach 1924-1926 w Oficerskiej Szkole Artylerii w Toruniu. Promowany na stopień ppor. sł. st. art. 15 VIII 1926 z przydziałem do 1 dak w Warszawie na stanowisko d-cy plutonu. Do stopnia por. awansowany 15 VIII 1928. W 1 dak służy do 1934. W okresie XI 1934-X 1936 studiował w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie. Awansowany do stopnia kpt. sł. st. art. 1 I 1936. Po ukończeniu WSWoj. uzyskał dyplom oficera dyplomowanego. Następnie I oficer sztabu Wołyńskiej Brygady Kawalerii w Równem. W 1938 przeniesiony do Wileńskiej Brygady Kawalerii, gdzie był oficerem dyspozycyjnym. W latach 1938-1939 przebywał na studiach wojskowych w Paryżu. Po mobilizacji w VIII 1939 powraca do kraju. Po powrocie do kraju przydzielony do sztabu Armii „Łódź”, a następnie szef Oddziału III w Dowództwie Armii „Warszawa”. Od 25 IX 1939 oficer sztabu w dowództwie Odcinka „Warszawa-Zachód”. Uczestnik obrony Warszawy. Po kapitulacji Warszawy od 29 IX 1939 w niewoli niemieckiej. Przebywał w oflagu VII A w Murnau. Po uwolnieniu z oflagu 29 IV 1945 i odzyskaniu wolności służył w PSZ na zachodzie. Po demobilizacji zamieszkał na stałe w Wlk. Brytanii. Wieloletni pracownik Rządu RP na Uchodźstwie.
Zmarł 02 VII 1987 w Southampton.
Odznaczony: VM kl. 5, KW.
J. Łukasiak. Szkoła Podchorążych Artylerii w Toruniu 1923-1939. Pruszków 2000;
Roczniki oficerskie 1928, 1932;
R. Rybka – K. Stepan. Rocznik oficerski 1939. Kraków 2006;
Księga Pamięci Kadetów II Rzeczypospolitej. W-wa 2001;
W. Chocianowicz. W 50- lecie powstania WSWoj. w Warszawie. Londyn 1969.
(inf. Tadeusz Łaszczewski)
http://www.stankiewicz.e.pl/index.php?kat=34&sub=571
Wspomnienia / relacje:
Historia pochówku:
Źródła:
Głowacki L., Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939, Warszawa 1985, s. 285 i 291 (dalej: Głowacki).
Wróblewski J., Armia „ Łódź ” 1939, Warszawa 1975, s. 251/252 i 386 (dalej: Wróblewski).
Uwagi:
Wróblewski, s. 251/252: " Dowódca Grupy Armii "Warszawa", gen. Rómmel, postanowił jednak doręczyć rozkazy gen. Thommée przez oficera - ochotnika, który o tym fakcie pisze: " Wezwałem na ochotnika oficerów ze swego sztabu; zgłosił sie kpt. dypl. Ziętkowski, artylerzysta. [...]. Ten odważny oficer wyruszył nocą z 9 na 10 września. Dotarł do brygady Andersa, skąd 10 września konno pojechał do lasów skierniewickich, gdzie od miejscowej ludności dowiedział się, że oddziały gen. Thommée już odeszły do Warszawy. Wrócił więc z powrotem do Warszawy meldując o wszystkim. Zanotowałem sobie kpt. Ziętkowskiego jako dzielnego żołnierza i nadałem mu potem Krzyż Orderu Virtuti Militari 5 kl."
Wróblewski, s. 386:
Dodatek do rozkazu z dnia 29 IX [19]39r.
Za wykazaną odwagę i męstwo z narażeniem swego życia nadaje niżej wymienionym żołnierzom następujące odznaczenia:
kpt. Ziętkowski Adam - Virtuti Militari 5 kl.
Juliusz Rómmel
gen. dyw.
Dowódca armii „Łódź” i „Warszawa”
Ostatnie zmiany: 2012-01-13 13:47:50 przez BlazejK |
Jeżeli chcesz uzupełnić lub zmienić dane wciśnij -
