Karta poległego

Rodzeństwo:
Stan cywilny:
Małżonek:
Dzieci:
Ostatni adres:

Narodowość:
Wykształcenie:
Zawód:

Wyznanie:
Tytuł naukowy:
Stanowisko:

Stosunek do służby wojskowej:	żołnierz, rezerwa

Numer ewidencyjny:
Powiatowa Komenda Uzupełnień (PKU):
Rejonowa Komenda Uzupełnień (RKU):
Związek operacyjny:	Armia Poznań

Rodzaj broni lub służby:	Kawaleria
Stopień:	ppor.
Przydział na 1 września 1939:	Wielkopolska BK
Jednostka:	17 p. uł.

Funkcja na 1 września 1939:	Dowódca 3 plutonu w 1 szwadronie
Przydział po 1 września 1939:
Funkcja po 1 września 1939:

Przebieg służby wojskowej:
Odznaczenia:	Srebrny Krzyż Orderu Virtuti Militari kl.V
Wrzesień 1939 - szlak bojowy:

Data śmierci:	10 wrzesień 1939
Miejsce śmierci:	Walewice
Przyczyna śmierci:	poległy
Okoliczności śmierci:	Jerzy Korczak - "Cóżeś ty za pani...". Poznań 1988, s.226 - "Walka dogasała, gdy ostatni już dowódca plutonu, podporucznik Henryk Siudziński zginął na miejscu od postrzału w samo niemal serce".
Pierwotne miejsce spoczynku #1:	Brzezinka Walewicka
Data ekshumacji:	13 kwiecień 1942
Pierwotne miejsce spoczynku #2:
Data ekshumacji:
Pierwotne miejsce spoczynku #3:
Data ekshumacji:
Obecne miejsce spoczynku:	Bielawy, kwatera wojenna
Lokalizacja grobu:
Upamiętniony:
Forma upamiętnienia:
Przedmioty znalezione przy pochowanym:
Miejsce przechowywania ww. przedmiotów:

Życiorys:
Wspomnienia / relacje:
Historia pochówku:
Poszukiwania mogiły:
Źródła:	Straty korpusu oficerskiego 1939-1945, Londyn 1996, s.376. Czesław Knoll, Olgierd Matuszewski - "Wielkopolska Brygada Kawalerii". Poznań 1988r., s.59 - Aneks 7 Lista wiadomych poległych żołnierzy Wielkopolskiej Brygady Kawalerii w latach 1939 - 1945. 17 Pułk Ułanów Wielkopolskich im. Króla Bolesława Chrobrego. Jerzy Korczak - "Cóżeś ty za pani...". Poznań 1988, s.226. Roman Abraham – „Wspomnienia wojenne znad Warty i Bzury”. Warszawa 1969, s. 94 i s. 363 - poz.65 (dalej: Abraham 1969).
Uwagi:	Abraham 1969, s. 94: " Gutowski ranny, z prowizorycznym opatrunkiem, pozostał w linii i prowadził natarcie dalej. Oto jego krótka, a jakżeż wymowna w swej treści relacja o boju pod Walewicami: ...Kiedy zaczynało dnieć, stawy rybne pozostały za nami. Teren równy, tylko parę kępek zarośli. Z Walewic niemieckie karabiny maszynowe sieką bez przerwy. Podchodzimy skokami i rzucamy granaty. Dowódca 1 plutonu, por. Józef Madaliński, podrywając swój pluton do skoku, dostaje postrzał w szczękę i pada na ziemię. Ogień nieprzyjaciela wzmaga się, widoczność coraz lepsza. Dowódca 2 plutonu, ppor. Roman Nitecki, dostaje serię z pistoletu maszynowego w głowę i piersi i pada martwy. Jego pluton obejmuje wachm. Walczak i nacieramy dalej. Wdzieramy się do wsi. W ostatnim już skoku dowódca 3 plutonu, ppor. Henryk Siudziński, dostaje postrzał w okolice serca i ginie na miejscu. Równocześnie z 1 szwadronem plutony czwartego szwadronu, prowadzone przez por. Stefana Stankiewicza, wdzierają się od tyłu do dworu Walewice. Zadanie wykonane..."