Karta weterana

Nazwisko: MERES
Imię #1: Bolesław
Imię #2: Wiktor
Imię #3:
Pseudonim:
Imię ojca: Wiktor (oficer)
Imię matki: Rozalia
Nazwisko rodowe matki: Lachowska
Data urodzenia: 31 styczeń 1915
Miejsce urodzenia: Żywiec
Rodzeństwo:
Stan cywilny: kawaler
Małżonek: [Maria Nawarska (1912-1994, poślubiona 24 VIII 1946, Włocławek)]
Dzieci: Jolanta (1947-1947), Jolanta (ur. 1948 r., mgr inż. chemii), Zbigniew (ur. 1950, mgr inż. budownictwa wodnego)
Ostatni adres: Włocławek
Narodowość:
Wykształcenie: gimnazjalne
Zawód: oficer zawodowy
Wyznanie: rzymskokatolickie
Tytuł naukowy:
Stanowisko:

Stosunek do służby wojskowej: żołnierz, zawodowa służba wojskowa
Numer ewidencyjny:
Powiatowa Komenda Uzupełnień (PKU):
Rejonowa Komenda Uzupełnień (RKU):
Związek operacyjny: Armia Pomorze
Rodzaj broni lub służby: Piechota
Stopień:

ppor.
Przydział na 1 września 1939: Inne
Jednostka: baon zapasowy 14 pp
Funkcja na 1 września 1939:
Przydział po 1 września 1939: armia "Warszawa"
Funkcja po 1 września 1939:
Przebieg służby wojskowej: # 1933-1936 - w Szkole Podchorążych Piechoty w Komorowie k. Ostrowi Mazowieckiej (1933-1934 - na kursie unitarnym SPP w Różanie);
# 20 I 1934 - przesunięty z 11 do 6 kompanii szkolnej;
# 16 IX 1935 - przesunięty do 10 kompanii szkolnej;
# 26 IX 1935 - awansowany na stopień tyt. plut. pchor.;
# 18 VII 1936 - awansowany na stopień tyt. sierż. pchor.;
# 15 X 1936 - promowany na stopień ppor. sł. st. piech. ze starszeństwem z dniem 15 X 1936 r. (lokata 31.) i przydziałem do 14 pułku piechoty we Włocławku;
# 16 III 1938, 23 III 1939, 26 V 1939 - odnotowany w stopniu ppor. sł. st. piech. z przydziałem na stanowisko dowódcy plutonu 6 kompanii strzeleckiej w II batalionie 14 pp;
# 4 VI 1939 - w stopniu ppor. sł. st. piech. jako członek delegacji 14 pp na ceremonii wręczania darów na Fundusz Obrony Narodowej przez społeczeństwo miasta Lipno;
# przed IX 1939 - na stanowisku dowódcy kompanii 14 pp (?);
Odznaczenia:
Wrzesień 1939 - szlak bojowy: wraz z baonem zapasowym 14 pp, m.in. w obronie Warszawy; 29 IX - wzięty do niewoli niemieckiej;
Data śmierci: 14 listopad 1983
Miejsce śmierci:
Obecne miejsce spoczynku: Włocławek, Al. Chopina, Cmentarz Komunalny, grób rodzinny
Lokalizacja grobu:
Upamiętniony: Tak
Forma upamiętnienia: imienna tablica epitafijna grobu rodzinnego na Cmentarzu Komunalnym we Włocławku, Al. Chopina (stopień: por.)
Życiorys: Bolesław Wiktor Meres urodził się 31 stycznia 1915 roku w Żywcu jako syn Wiktora (oficera) i Rozalii z domu Lachowskiej. W czerwcu 1933 r. złożył egzamin dojrzałości (typu humanistycznego) w Państwowym Gimnazjum im. Króla Jana III Sobieskiego w Krakowie, po czym wybierając karierę zawodowego oficera, w latach 1933-1936 odbywał szkolenie w Szkole Podchorążych Piechoty w w Komorowie koło Ostrowi Mazowieckiej (1933-1934 - na kursie unitarnym SPP w Różanie). Z dniem 15 października 1936 roku otrzymał promocję na stopień podporucznika służby stałej piechoty z przydziałem do 14 pułku piechoty we Włocławku. 16 marca 1938, 23 marca 1939, 26 maja 1939 roku był odnotowywany na stanowisko dowódcy plutonu 6 kompanii strzeleckiej w II batalionie, a przed wybuchem II wojny światowej objął dowództwo jednej z kompanii 14 pp. W kampanii polskiej we wrześniu 1939 r. wraz z batalionem zapasowym 14 pp wymaszerował do Warszawy, biorąc udział w jej obronie. Po kapitulacji stolicy został 29 września 1939 roku wzięty do niewoli niemieckiej. Resztę wojny spędził w oflagach: X B Nienburg, XVIII C Spittal / Drau i II C Woldenberg. Uwolniony 18 kwietnia 1945 roku, przebywał w Zgrupowaniu Wojskowym w Heilshoop w Niemczech. Do Polski powrócił 5 sierpnia 1946 roku. 24 sierpnia 1946 roku poślubił we Włocławku Marię z Nawarskich, a następnie wraz z żoną przeprowadził się do Krakowa, gdzie mieszkała jego rodzina. Mając problemy ze znalezieniem pracy odpowiadającej jego kwalifikacjom, zatrudnił się jako kierowca, wożąc węgiel z Katowic do Krakowa. Powróciwszy w połowie roku 1947 do Włocławka, podjął pracę w Dziale Zaopatrzenia miejscowej Fabryki Manometrów i Termometrów (od września 1948 roku - Kujawska Fabryka Manometrów). W 1956 roku ukończył Wyższą Szkołę Muzyczną w Sopocie, a następnie do emerytury był nauczycielem muzyki, języka niemieckiego i przysposobienia wojskowego w Zasadniczej Szkole Ekonomicznej i Technikum Ekonomicznym oraz w Szkole Muzycznej we Włocławku. Pobyt w niemieckich obozach jenieckich zostawił trwały uszczerbek na jego zdrowiu. Poważna choroba reumatyczna dawała o sobie znać co roku, atakując w powikłaniach oczy i serce i powodując częste pobyty w szpitalu. 14 listopada 1983 roku zmarł nagle na zawał serca.
Wspomnienia / relacje:
Historia pochówku:
Źródła: Archiwum rodzinne / rodzinna tradycja (Jolanta Nejman, córka weterana, zebr. Rafał Michalak).

Badania własne (Rafał Michalak).

Ciesielski Z., Dzieje 14 Pułku Piechoty w latach 1918-1939, Toruń 2008, s. 160, Zał. nr 12 - s. 297, Zał. nr 13 - s. 300.

Uwagi:
Ostatnie zmiany: 2020-03-02 01:29:33 przez redakcja | Jeżeli chcesz uzupełnić lub zmienić dane wciśnij -

Zdjęcia, dokumenty, pamiątki

Legitymacja podchorążego Szkoły Podchorążych Piechoty w Komorowie k. Ostrowi Mazowieckiej wystawiona dla Bolesława Wiktora Meresa 15 listopada 1933 r. na kursie unitarnym SPP w Różanie (dok. ze zb. rodzinnych).Strz. Bolesław Wiktor Meres tuż przed rozpoczęciem kursu unitarnego w Różnanie Szkoły Podchorążych Piechoty w Komorowie k. Ostrowi Mazowieckiej, 1933 r. (fot. ze zb. rodzinnych).Patent oficerski nr 184/36 Bolesława Witora Meresa wystawiony 15 października 1936 r. przez Ministra Spraw wojskowych i Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (dok. ze zb. rodzinnych).Ppor. Bolesław Wiktor Meres, 1936-1939 (fot. ze zb. Mariana Ropejki).Wizytówka ppor. Bolesława Wiktora Meresa, 1936-1939 (fot. ze zb. rodzinnych).Legitymacja b. jeńca wojennego wystawiona 23 maja 1945 r. dla ppor. Bolesława Wiktora Meresa przez Oficera Kontaktowego dla spraw J.W. Nr 39 Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie (dok. ze zb. rodzinnych).Ppor. Bolesław Wiktor Meres w czasie pobytu w Zgrupowaniu Wojskowym w Heilshoop w Niemczech, 1946 (fot. ze zb. rodzinnych).Bolesław Wiktor Meres, 1948 (fot. ze zb. rodzinnych). Bolesław Wiktor Meres upamiętniony na imiennej tablicy epitafijnej grobu rodzinnego na Cmentarzu Komunalnym we Włocławku, Al. Chopina. Stan z dn. 24 czerwca 2017 r. (fot. Rafał Michalak).

Komentarze