Karta weterana

Rodzeństwo:	Stefan, Antoni, Walerian (1918-1994), Józef (1926-1999), Jadwiga, Adam
Stan cywilny:	żonaty
Małżonek:	Regina (z d. Langner) (1912-2006)
Dzieci:	Jan (1939-1991), Mirosław (1936-2015)
Ostatni adres:	Nowa Wieś, gm. Szymanowice, pow. Konin, woj. poznańskie

Narodowość:	polska
Wykształcenie:
Zawód:	rolnik

Wyznanie:	rzymskokatolickie
Tytuł naukowy:
Stanowisko:

Stosunek do służby wojskowej:	żołnierz,

Numer ewidencyjny:
Powiatowa Komenda Uzupełnień (PKU):	Jarocin
Rejonowa Komenda Uzupełnień (RKU):
Związek operacyjny:	Armia Poznań

Rodzaj broni lub służby:	Piechota
Stopień:	podof.
Przydział na 1 września 1939:	25 DP
Jednostka:	60 pp

Funkcja na 1 września 1939:	podoficer pułku
Przydział po 1 września 1939:	60 pp
Funkcja po 1 września 1939:	podoficer pułku

Przebieg służby wojskowej:	# 1935-1937 - w 77 pułku piechoty w Lidzie (zasadnicza służba wojskowa)
Odznaczenia:	Państwowa Odznaka Sportowa
Wrzesień 1939 - szlak bojowy:	18 IX - wzięty do niewoli niemieckiej w Garwolinie

Data śmierci:	1945
Miejsce śmierci:	KL Stutthof - Aussenlager Pölitz bei Stettin (?)
Obecne miejsce spoczynku:	Nieznane miejsce pochówku
Lokalizacja grobu:	nieznana
Upamiętniony:
Forma upamiętnienia:

Życiorys:	Władysław Kozłowski urodził się 10 maja 1914 roku w Kwieciszewie w powiecie Mogilno jako syn Jana Kozłowskiego i Rozalii z Banaszaków. W latach 1935-1937 odbył zasadniczą służbę wojskową w 77 pułku piechoty w Lidzie. W kampanii polskiej we wrześniu 1939 roku wziął udział jako żołnierz 60 Pułku Piechoty Wielkopolskiej ze składu 25 Dywizji Piechoty armii "Poznań". 18 września został wzięty do niewoli niemieckiej w Garwolinie, po czym osadzony w Stalagu I A Stablack (jako jeniec nr 76115). Po zwolnieniu w roku 1941 otrzymał skierowanie na roboty przymusowe w miejscowości Alexbrück (Kreis Ebenrode) w Prusach Wschodnich. Zatrzymany 18 marca 1944 roku przez Gestapo z Tylży, został osadzony w areszcie, następnie od 16 lipca 1944 roku - w obozie koncentracyjnym Stutthof (jako więzień nr 44840, polityczny), a wreszcie przeniesiony do podobozu Pölitz bei Stettin (obecnie Police Mścięcino), skąd 27 grudnia 1944 roku wysłał ostatnią wiadomość do rodziny. Jego dalsze losy pozostają nieznane. Pozostawił żonę Reginę oraz synów Mirosława i Jana.
Wspomnienia / relacje:
Historia pochówku:
Źródła:	Archiwum rodzinne (pisma z Międzynarodowego Komitetu Czerwonego Krzyża w Genewie, Zarządu Głównego Polskiego Czerwonego Krzyża w Warszawie, Międzynarodowego Biura Poszukiwań w Bad Arolsen, Muzeum Stutthof w Sztutowie i Sądu Grodzkiego w Słupcy). Tradycja rodzinna (zebr. Radosław Kozłowski, wnuk zaginionego).
Uwagi:	W latach 1948-1953 okoliczności śmierci i miejsce jego spoczynku za pośrednictwem Polskiego Czerwonego Krzyża próbowała - ze skutkiem negatywnym - ustalić żona Regina Kozłowska. W międzyczasie na mocy Postanowienia Sądu Grodzkiego w Słupcy z 1949 roku Władysław Kozłowski został uznany za zmarłego. Pomimo upływu lat rodzina nie ustaje w poszukiwaniach...