Karta weterana

Nazwisko: BIEGA
Imię #1: Stanisław
Imię #2:
Imię #3:
Pseudonim:
Imię ojca: Stanisław – Antoni
Imię matki: Maria
Nazwisko rodowe matki: Bauman
Data urodzenia: 05 wrzesień 1893
Miejsce urodzenia: w Sanoku
Rodzeństwo:
Stan cywilny: żonaty
Małżonek: - od 1923 z Ireną Helbichową /zmarłą w 1936/,
- od 1938 z Eugenią Żukowską.
Dzieci: synowie: Stanisław /ur. 1925/, Maciej/ur. 1939/.
Ostatni adres:
Narodowość:
Wykształcenie:
Zawód:
Wyznanie:
Tytuł naukowy:
Stanowisko:

Stosunek do służby wojskowej: żołnierz, zawodowa służba wojskowa
Numer ewidencyjny:
Powiatowa Komenda Uzupełnień (PKU):
Rejonowa Komenda Uzupełnień (RKU):
Związek operacyjny: Armia Poznań
Rodzaj broni lub służby: Wojska saperskie
Stopień:

mjr dypl.
Przydział na 1 września 1939: Inne
Jednostka: Sztab Armii Poznań
Funkcja na 1 września 1939: zastępca dowódcy saperów
Przydział po 1 września 1939:
Funkcja po 1 września 1939:
Przebieg służby wojskowej:
Odznaczenia: Srebrny Krzyż Orderu Virtuti Militari kl.V Krzyż Niepodległości, Krzyż Walecznych - 4x, Srebrny Krzyż Zasługi.
Wrzesień 1939 - szlak bojowy:
Data śmierci: 27 wrzesień 1944
Miejsce śmierci: oflag nr VI B w Dössel
Obecne miejsce spoczynku: Cmentarz obozowy w Dössel
Lokalizacja grobu:
Upamiętniony:
Forma upamiętnienia:
Życiorys: Ur. 05 IX 1893 w Sanoku, syn Stanisława–Antoniego i Marii z d. Bauman. Uczęszczał do gimnazjum w Sanoku, gdzie w 1911 otrzymał świadectwo dojrzałości. Od 1911 studiuje na Politechnice Lwowskiej. Był członkiem Polowych Drużyn Sokolich, gdzie przeszedł przeszkolenie wojskowe. Od początku VIII 1914 służy w utworzonym we Lwowie Legionie Wschodnim, z którym wyjechał 29 VIII 1914 przez Chyrów, Sanok, Jasło i dotarł do Mszany Dolnej, gdzie po odmowie złożenia przysięgi na wierność Austrii 22 IX 1914 Legion Wschodni zostaje rozwiązany. Następnie przedostał się do Kijowa i działa w ZWC. Pełnił tam przez pewien okres czasu funkcje k-dta obwodu kijowskiego. Następnie wstępuje do I KP na Wschodzie. Awansowany do stopnia ppor. od 1 XII 1917 służył w Legii Oficerskiej. 12 I 1918 po rozpoczęciu walk z bolszewikami na własną prośbę został przydzielony do pociągu pancernego „Związek Broni”. Za udział w walkach z siłami bolszewickimi pod Bobrujskiem, gdzie wykazał się męstwem i odwagą został odznaczony VM kl. 5. Po rozwiązaniu I KP w VI 1918 powrócił do Krakowa, gdzie jesienią 1918 organizuje razem z por. St. Małagowskim nowy pociąg pancerny, który otrzymał nazwę „Śmiały”. Od XI 1918 do III 1919 bierze udział w odsieczy Lwowa, potem w walkach z Ukraińcami w rejonie Lwowa. Następnie skierowany na front wojny polsko bolszewickiej. Uczestniczy w walkach na froncie litewski-białoruskim. W XI 1919 w stopniu ppor. otrzymał przydział do na stanowisko instruktora do Wielkopolskiej Szkoły Podchorążych Piechoty w Poznaniu, potem przeniesionej do Bydgoszczy. W VII 1920 przydzielony do 152 pp rez., z którym został skierowany na front wojny z bolszewikami. Chory na malarię przebywa w szpitalu. Po powrocie z szpitala objął dowództwo kompanii reflektorów przy 10 pułku saperów w Modlinie. Awansowany 1 VII 1921 do stopnia por. sł. st. saperów. Następnie służył w baonie maszynowym, przekształconym w 1925 w Batalion Elektrotechniczny, w którym służył do 1927. Awansowany 1 VII 1923 do stopnia kpt. sł. st. saperów. Od IX 1927 do IX 1929 studiuje w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie, uzyskując po jej ukończeniu tytuł oficera dyplomowanego. Następnie do 1931 oficer saperów ds. wyszkolenia w sztabie DOK X w Przemyślu, potem w 2 Brygadzie Saperów w Warszawie, a od 1933 pełni funkcję oficera ds. wyszkolenia w Batalionie Elektrotechnicznym. Awansowany do stopnia mjr. sł. st. sap. 1 I 1935. Od 1937 z-ca d-cy 2 baonu Saperów w Puławach. W III 1939 przeniesiony do dowództwa saperów Armii „Poznań”, gdzie pełni funkcję z-cy d-cy saperów. W szeregach Armii „Poznań’ bierze udział w kampanii wrześniowej 1939. Walczy z Niemcami nad Bzurą, potem w bojach odwrotowych na przedpolach Warszawy. Przedostał się z niedobitkami Armii „Poznań” do Warszawy i uczestniczy w jej obronie. Po kapitulacji Warszawy od 28 IX 1939 w niewoli niemieckiej. Przebywał w oflagu nr VI B w Dössel, gdzie zginął 27 IX 1944 podczas nalotu alianckiego. Pochowany na cmentarzu w Dössel.
Żonaty od 1923 z Ireną Helbichową /zmarłą w 1936/ miał z nią syna Stanisława /ur. 1925/, po raz drugi żonaty od 1938 z Eugenią Żukowską, z którą miał syna Macieja/ur. 1939/
Odznaczony: VM, KN, KW 4x, SKZ.
Roczniki oficerskie 1924, 1928,1932;
R. Rybka – K. Stepan. Rocznik oficerski 1939. Kraków 2006;
W. Chocianowicz. W 50- lecie MSWoj. Warszawie. Londyn 1969;
P. Bauer – Bauer. Polak. Armia Poznań w wojnie obronnej 1939. Poznań 1983;
B. Polak. Biogram S. B [w;] Kawalerowie VM 1792-1945, t. II /1914-1921/, cz. 2. Koszalin 1993;
A. Kabata. Batalion Elektrotechniczny. Pruszków 1994.
(inf. Tadeusz Łaszczewski)
http://www.stankiewicz.e.pl/index.php?kat=34&sub=562
Wspomnienia / relacje:
Historia pochówku:
Źródła: Głowacki L., Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939, Warszawa 1985, s. 345.
Uwagi:
Ostatnie zmiany: 2012-02-15 05:20:27 przez BlazejK | Jeżeli chcesz uzupełnić lub zmienić dane wciśnij -

Zdjęcia, dokumenty, pamiątki


Komentarze