Personal card

Sibblings:	Maria; Andrzej; Michał
Marital status:	żonaty
Spouse:	Elżbieta Kurnatowska.
Children:	Maria Józefa Szczaniecka.
Last address:

Nationality:	polska
Education:
Profession:

Religion:
Academic title:
Position:

Military status:	żołnierz, rezerwa

Record number:
Disctrict Military Draft Office:
Regional Military Draft Office:
Operational Group:	Armia Poznań

Type of arms or service:	Kawaleria
Rank:	por.
Assignment as for 1st September:	Wielkopolska BK
Military unit:	17 p. uł.

Function as for 1st September:	Dowódca szwadronu marszowego 17 p.uł.
Assignment after 1st September:	17 p. uł.
Function after 1st September:	Dowódca szwadronu marszowego 17 p.uł.

Military service record:
Decorations:	Srebrny Krzyż Orderu Virtuti Militari kl.V
September 1939 – combat trail:

Date of death:	10 wrzesień 1939
Place of death:	Walewice
Reason of the death:	zmarły z ran
Circumstances of the death:	"Według moich informacji por. Józef Sczaniecki zginął jako jeden z pierwszych oficerów. Przechodząc cicho nocą przez bagna, wskazaną mu kładką, wyszedł nieszczęśliwie wprost na niemiecki karabin maszynowy, który z odległości kilkunastu metrów otworzył na niego ogień." - wspomina ppor. Zygmunt Nowakowski oficer zwiadowczy 2 baterii 7 dak - "Wrześniowe dni klęski dni chwały", wybór Edmund Makowski. Poznań 1989. Inna relacja:" Pod silnym ogniem nieprzyjaciela por. Sczaniecki poderwał plutony do ataku na karabiny maszynowe zajmujące stanowiska ogniowe w piwnicach. W natarciu na kolejne stanowisko nieprzyjaciela polegli również por. Sczaniecki i dowódca drużyny jego plutonu kpr. Leon Jóźwiak." P. Bauer, B. Polak - "Armia Poznań w wojnie obronnej 1939", str.294.
Initial resting place #1:
Date of exhumation:
Initial resting place #2:
Date of exhumation:
Initial resting place #3:
Date of exhumation:
Present resting place:	Sobota, mogiła zbiorowa
Location of the grave:
Commemorated:	Tak
Form of commemoration:	Tablica epitafijna na mogile
Things found at the buried person:
Place where the deposit is kept:

Biography:	Był synem Władysława (oficera WP, ziemianina, działacza społecznego i gospodarczego) i Jadwigi z Plucińskich (uczestniczki powstania wielkopolskiego). Zdobył wykształcenie rolnicze i od 1934 administrował majątkiem brata Andrzeja - Srocko Wielkie, w powiecie kościańskim. Wcześniej jednak, od 25 lipca 1927 do 25 kwietnia 1928, ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu, a następnie odbył praktykę w 15 Pułku Ułanów Poznańskich. Awans służbowy na podporucznika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1932 w korpusie oficerów rezerwy kawalerii. W 1934 pozostawał na ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Jarocin i posiadał przydział mobilizacyjny do 17 Pułku Ułanów Wielkopolskich im. Króla Bolesława Chrobrego w garnizonie Leszno. W 1939, jako porucznik rezerwy kawalerii, został zmobilizowany i wyznaczony na dowódcę szwadronu marszowego 17 Pułku Ułanów Wielkopolskich. Wziął udział w kampanii wrześniowej. 9 września na czele szwadronu dotarł do Soboty. Tam dowodzony przez niego pododdział został rozformowany, a poszczególne plutony wcielone do szwadronów 17 Pułku Ułanów Wielkopolskich.
Reminiscences:	„ Ze wspomnień Elżbiety Sczanieckiej i Wojciecha Chełkowskiego. Pani Szczaniecka nie brała udziału w walce z Niemcami w Walewicach, ale straciła w niej męża i brata Stanisława Kurnatowskiego. Ich żołnierska mogiła znajduje się na Sobockim cmentarzu przy parkanie, z prawej strony od głównego wejścia. Szczaniecka była w ciąży i nie mogła brać udziału w ich pogrzebie. Jej mąż był wysokim, przystojnym, jasnowłosym mężczyzną. Jako oficer rezerwy w sobotę 9 września zdążył przybyć do Soboty, a następnego dnia przed świtem zginął na polu chwały. Z ułanami 2 szwadronu czołgał się wyprzedzając innych. Kiedy mógł już dorzucić granatem do n niemieckiego ckm –u, od którego kul ginęli ułani szwadronu pierwszego, sięgnął po granat, ale już go tam nie było. Gdzieś podczas czołgania musiał się zawadzić i odczepił się. Kiedy polska artyleria zaczęła prowadzić ogień z Soboty, powodując pożary we wsi Walewice, Sczaniecki z pistoletu zlikwidował oświetloną niemiecką załogę ckm. Zaraz po tym niemieckie kule przeszyły jego ciało… . Tych szwagrów, jeszcze żywych odniesiono do pałacu Jadwigi Grabińskiej, gdzie jej pracownice opatrywały im rany, ale w niedługim czasie , prawie równocześnie obydwaj zmarli z wykrwawienia.” Kazimierz Perzyna – „ Między Piątkiem a Sobotą”. Tom V. Łódź 2009, str.126 – 127.
Burial history:
Search for the grave:
Sources:	Straty Korpusu Oficerskiego 1939-1945,Tadeusz Kryska, Londyn1996, s.370. "Wrześniowe dni klęski dni chwały". Wybór Edmund Makowski. Poznań 1989. Wykaz poległych i pochowanych żołnierzy w kwaterze wojennej w Bielawach - Łódzki Urząd Wojewódzki, Referat ds. Dziedzictwa Kulturowego i Ochrony Pamięci Narodowej. P. Bauer, B. Polak - "Armia Poznań w wojnie obronnej 1939". Wydawnictwo Poznańskie 1983. Księga pochowanych żołnierzy polskich poległych w II wojnie światowej, t. I, Żołnierze września N-Z, kom. red. B. Affek-Bujalska i in., wstęp i red. nauk. E. Pawłowski, Pruszków 1993, s.145. Czesław Knoll, Olgierd Matuszewski - "Wielkopolska Brygada Kawalerii". Poznań 1988r., s.59 - Aneks 7 Lista wiadomych poległych żołnierzy Wielkopolskiej Brygady Kawalerii w latach 1939 - 1945. 17 Pułk Ułanów Wielkopolskich im. Króla Bolesława Chrobrego. Roman Abraham – „Wspomnienia wojenne znad Warty i Bzury”. Warszawa 1969, s.363 - poz.64.
Comments:	Pan por. Józef Maria Sczaniecki spoczywa na cmentarzu parafialnym w Sobocie, w jednej mogile z por. Stanisławem Kurnatowskim - po prawej stronie od głównej alei, przy cmentarnym murze. Żona porucznika Sczanieckiego - Elżbieta (z d. Kurnatowska) była kuzynką porucznika Stanisława Kurnatowskiego.