resztki 25 DP z armii "Poznań" w składzie armii "Warszawa" (obrona Warszawy, odwód dowódcy obrony Warszawy)
Aufgabe nach dem 1. September 1939:
dowódca artylerii dywizyjnej
Militärdienstverlauf:
# od XI 1918 - w Wojsku Polskim;
# 1919-1920 - na wojnie polsko-bolszewickiej;
# 3 V 1922 - zweryfikowany w stopniu kpt. sł. st. art. ze starszeństwem z dniem 1 VI 1919 r. i przydziałem do 22 pułku artylerii polowej;
# przed 1924 - jako oficer nadetatowy 22 pap odkomenderowany na stanowisko wykładowcy Oficerskiej Szkoły dla Podoficerów w Bydgoszczy;
# przed 1928 - przeniesiony do 1 pułku artylerii polowej w Wilnie, m.in. na stanowisko dowódcy I dywizjonu;
# 18 II 1928 - awansowany na stopień mjr. sł. st. art. ze starszeństwem z dniem 1 I 1928 r. (lokata 10.);
# 1931 - przeniesiony na stanowisko oficera sztabu 1 Grupy Artylerii w Warszawie;
# z dniem 1 I 1934 - awansowany na stopień ppłk. sł. st. art.;
# od VI 1934 - na stanowisku zastępcy dowódcy 14 pułku artylerii lekkiej w Poznaniu;
# XII 1937 - XI 1938 - na stanowisku dowódcy 11 dywizjonu artylerii konnej w Bydgoszczy;
# do VIII 1939 - na stanowisku dowódcy 25 pułku artylerii lekkiej w Kaliszu;
Auszeichnung:
Order Wojenny "Virtuti Militari" kl. V (Krzyż Srebrny, nr 14266, za kampanię 1939 r.), Order Odrodzenia Polski kl. V (Krzyż Kawalerski, 11 XI 1937, "za zasługi w służbie wojskowej"), Krzyż Niepodległości (2 VIII 1931, "za pracę w dziele odzyskania niepodległości"), Krzyż Walecznych, Złoty Krzyż Zasługi (24 V 1929, "za zasługi na polu wyszkolenia wojska"), Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921, Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości, Medal Zwycięstwa (Médaille interalliée), Odznaka Pamiątkowa Artylerii Konnej, Odznaka Pamiątkowa Więźniów Ideowych
September 1939 – Kampfweg:
wraz z 25 DP, m.in. w bitwie nad Bzurą, następnie w bojach odwrotowych w Puszczy Kampinoskiej i obronie Warszawy; po kapitulacji - wzięty do niewoli niemieckiej
grób symboliczny w obrębie kwatery "Ł" (tzw. "Łączki") Cmentarza Wojskowego w Warszawie, ul. Powązkowska
Lebenslauf:
Erinnerungen:
Burial Geschichte:
Quellen:
Bauer P., Polak B., Armia Poznań w wojnie obronnej 1939, Poznań 1982, s. 478 (dalej: Bauer, Polak 1982).
Głowacki L., Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939, wyd. V popr. i uzup., Warszawa 1985, s. 342 (dalej: Głowacki 1985).
Wereszczyński Antoni - , ppłk art., oprac. T. Łaszczewski, GENEALOGIA. Stankiewicze z przyjaciółmi, http://www.stankiewicze.com/index.php?kat=34&sub=571 [dostęp: 3 I 2012] (dalej: Stankiewicze.com).
Antoni Wereszczyński (oficer), [w:] Wikipedia, wolna encyklopedia, https://pl.wikipedia.org/wiki/Antoni_Wereszczyński_(oficer) [dostęp: 2 X 2023]. (dalej: Wikipedia.org).
Bemerkungen:
Po wzięciu do niewoli niemieckiej kolejne lata spędził jako jeniec wojenny. Po uwolnieniu w 1945 r. powrócił do kraju. Wcielony do "ludowego" Wojska Polskiego, od 1 września 1946 r. służył na stanowisku okręgowego inspektora artylerii w Dowództwie Łódzkiego Okręgu Wojskowego, a od 11 grudnia 1946 do 1948 r. na stanowisku okręgowego inspektora artylerii w Dowództwie Pomorskiego Okręgu Wojskowego w Bydgoszczy. Aresztowany pod fałszywymi zarzutami przez funkcjonariuszy Informacji Wojskowej, został 4 września 1953 r. zamordowany w więzieniu Głównego Zarządu Informacji w Warszawie.
[1] a) WERESZCZYŃSKI (źródło: Głowacki 1985; Stankiewicze.com; Wikipedia.org); b) błędnie: WERESZYŃSKI (źródło: Bauer, Polak 1982); [2] gen. bryg., awansowany pośmiertnie (źródło: Wikipedia.org) [3] a) 4 września 1953 (źródło: Stankiewicze.com; Wikipedia.org); b) błędnie: 1957 (źródło: Głowacki 1985); c) brak danych (źródło: Bauer, Polak 1982);
Letzte Änderungen: 2024-01-08 01:27:03 by redakcja |
Wenn Sie die Daten ändern möchten, drücken Sie -
