Persönliche Karte

Nachname: BARTOSIAK
Name #1: Wacław
Name #2: Stanisław
Name #3:
Deckname:
Name des Vaters: Szczepan
Name der Mutter: Klementyna
Mädchenname Mutter: Kulczyńska
Geburtsdatum: 27 lipiec 1897
Geburtsort: Warszawa
Geschwister: # Eugeniusz; # Jan; # Marian (ur. 31 X 1900, Warszawa, ochrzczony 3 XI 1900, Warszawa, na Pradze, kościół par. pw. Matki Bożej Loretańskiej, zm. 10 I 1941, Warszawa, na gruźlicę, pochowany: Cmentarz Bródnowski, kwatera 26 G, rząd V, grób 10); mąż Marii Antoniny z Zejdowskich (córki Jana i Franciszki z Grocholskich, ur. 7 XII 1902, Warszawa, ochrzczonej 12 IV 1903, Warszawa, kościół par. pw. Świętego Krzyża, poślubionej 19 XI 1925, Warszawa, na Bródnie, kościół par. Matki Bożej Różańcowej, zm. 16 VII 1943, Warszawa, na gruźlicę, pochowanej: Cmentarz Bródnowski, kwatera 26 G, rząd V, grób 10); ojciec Teresy Krystyny (ur. 27 VII 1927, Warszawa, na Bródnie, zamężnej z Zygmuntem Stanisławem Wilkiem, matki Jana, ur. 26 X 1956, zm. 25 XI 2018, i Romana; zm. 13 IX 1998, Tychy, pochowanej: Tychy, Cmentarz Komunalny Wartogłowiec, sektor 019, rząd 1, grób b/116, z synem); # Mieczysław; # Pelagia; # Jadwiga; # Irena;
Familienstand: kawaler
Ehemann/Ehefrau: -
Kinder: -
Letzte Adresse: Warszawa, Bródno
Nationalität: polska
Ausbildung:
Beruf: oficer zawodowy
Konfession: rzymskokatolickie
Akademischer Grad:
Stelle: dowódca szwadronu

Militärpflicht: żołnierz, zawodowa służba wojskowa
Dokumentationsnummer:
Kreiswehrersatzamt:
Bezirkwehrersatzamt:
Einsatzgruppe: Armia Poznań
Waffenart oder Dienstart: Kawaleria
Grad:

rtm.
Zuteilung am 1. September 1939: Wielkopolska BK
Militäreinheit: 3 szwadron pionierów
Aufgabe am 1. September 1939: dowódca szwadronu
Zuteilung nach dem 1. September 1939: 3 szwadron pionierów
Aufgabe nach dem 1. September 1939: dowódca szwadronu
Militärdienstverlauf: # 1 VII 1922 - po ukończeniu kursu oficerskiego szkoły jazdy w Grudziądzu promowany na stopień ppor. sł. st. kaw. z przydziałem do 25 pułku ułanów w Prużanie;
# 1 VIII 1924 - awansowany na stopień por. sł. st. kaw.; następnie na służbie w 26 pułku ułanów, po czym odkomenderowany do szwadronu pionierów 9 Samodzielnej Brygady Kawalerii w Baranowiczach;
# 1930-1934 - na służbie jako młodszy oficer w 9 szwadronie pionierów w Baranowiczach, następnie na stanowisku zastępcy dowódcy 10 szwadronu pionierów w Bydgoszczy;
# 1 I 1935 - awansowany na stopień rtm. sł. st. kaw. i przeniesiony na stanowisko dowódcy 3 szwadronu pionierów w Poznaniu;
Auszeichnung: Order Wojenny "Virtuti Militari" kl. V (Krzyż Srebrny), Srebrny Krzyż Zasługi
September 1939 – Kampfweg: wraz z 3 szwadronem pionierów w składzie Wielkopolskiej Brygady Kawalerii, m.in. w walkach nad Bzurą, na przedpolach Warszawy i w obronie stolicy aż do jej kapitulacji; od 28 IX 1939 - w niewoli niemieckiej;
Todesdatum: 7 lipiec 1965
Todesort: Warszawa
Anwesende Ruhestätte: Warszawa, ul. Św. Wincentego, Cmentarz Bródnowski
Lage des Grabes: aleja 30 G, rząd VI, grób 21 (grób rodzinny)
Gedacht: Tak
Form des Gedenkens: tablica epitafijna grobu rodzinnego na Cmentarzu Bródnowskim w Warszawie, ul. Św. Wincentego
Lebenslauf:
Erinnerungen: Roman Wilk, wnuk wujeczny weterana: "To był wspaniały i szlachetny człowiek, bohater wojenny i bohater (mojej) rodziny. Bardzo dobrze pamiętam, jak moja mama Teresa Wilk z domu Bartosiak często w bardzo ciepłych słowach wspominała swojego wujka, ze łzami w oczach opowiadała mi swoje i rodzinne losy. Przypominam sobie opowieści o tym, że »Wujek Wacio« - tak mama nazywała wujka - był »przybocznym adiutantem gen. Kutrzeby«. Jeszcze w 1939 roku dostał się do niewoli i przebywał w oflagu - chyba w Niemczech - a po jego wyzwoleniu »znalazł« się w Anglii, skąd już po wojnie wrócił do Ojczyzny. Po powrocie bardzo pomógł mamie. Ułatwił jej skończenie studiów medycznych na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie i pośrednio pomógł mnie i mojej rodzinie... Wydaje mi się, że Wacław Bartosiak nie miał żony i dzieci, bo musiałbym o tym wiedzieć, a nic takiego sobie nie przypominam. Jego brat Marian Bartosiak był ojcem mojej mamy, czyli moim dziadkiem, […] a moją babcią Maria Bartosiak z domu Zejdowska. Mama opowiadała, że jej rodzice zginęli w czasie bombardowania w Warszawy, mój brat zaś twierdzi, że umarli na gruźlicę. Przypominam sobie, że mama wraz z rodzicami w czasie wojny mieszkała w Warszawie, gdzie się urodziła. Jako dziecko odwiedziłem to miejsce. Dom stał, ale mieszkał w nim ktoś inny".
Burial Geschichte:
Quellen: Bauer P., Polak B., Armia Poznań w wojnie obronnej 1939, Poznań 1982, s. 491.

"Rocznik Oficerów Kawalerji", 1930, s. 53, 101.

Archiwum rodzinne / rodzinna tradycja (zebr. Roman Wilk, wnuk wujeczny weterana).

Tradycja rodzinna (Maria Alexandra Wilk, prawnuczka wujeczna weterana).

Cmentarz Bródnowski, red. i oprac. nauk. J. Kieniewicz, Warszawa 2007.

Bartosiak Wacław - , rtm., oprac. T. Łaszczewski, GENEALOGIA. Stankiewicze z przyjaciółmi, http://www.stankiewicze.com/index.php?kat=34&sub=562 [dostęp: 4 I 2012].

Bemerkungen: Po zakończeniu II wojny światowej powrócił do Ojczyzny i wraz z matką Klementyną i siostrą Ireną zamieszkał w Warszawie, na Bródnie, potem z gen. Romanem Abrahamem przy al. Niepodległości. Chorował na marskość wątroby. Zmarł 7 lipca 1965 r. w Szpitalu Zakaźnym w Warszawie, na Woli.

Fotografia główna za: Abraham R., Wspomnienia wojenne znad Warty i Bzury, Warszawa 1969.
Letzte Änderungen: 2022-10-23 21:18:35 by redakcja | Wenn Sie die Daten ändern möchten, drücken Sie -

Fotos, dokumente, etc..

Wacław Bartosiak jako porucznik kawalerii Wojska Polskiego, 1926 r. (fot. ze zb. rodzinnych Romana Wilka).Rewers fotografii Wacława Bartosiaka jako porucznika kawalerii Wojska Polskiego z jego odręczną dedykacją, 1926 r. (fot. ze zb. rodzinnych Romana Wilka).Wacław Bartosiak (z prawej) w towarzystwie bratanicy Teresy Krystyny i jej męża Zygmunta Stanisława Wilka, okres powojenny (fot. ze zb. rodzinnych Romana Wilka).Wacław Bartosiak (z prawej) w towarzystwie Zygmunta Stanisława Wilka (w środku), męża jego bratanicy Teresy Krystyny, i nieznanego kuzyna, okres powojenny (fot. ze zb. rodzinnych Romana Wilka).Wacław Bartosiak (z prawej) w towarzystwie bratanicy Teresy Krystyny i jej męża Zygmunta Stanisława Wilka, okres powojenny (fot. ze zb. rodzinnych Romana Wilka).Wacław Bartosiak (z prawej) w towarzystwie bratanicy Teresy Krystyny Wilk i nieznanego kuzyna, okres powojenny (fot. ze zb. rodzinnych Romana Wilka).Rewers fotografii Wacława Bartosiaka (z prawej) w towarzystwie bratanicy Teresy Krystyny Wilk i nieznanego kuzyna, okres powojenny (fot. ze zb. rodzinnych Romana Wilka).Papierośnica rtm. Wacława Bartosiaka z miniaturkami otrzymanych odznaczeń i barwami oddziałów, w których służył, ofiarowana 3 października 1957 r. bratanicy Teresie Krystynie Wilk (pamiątka ze zb. rodzinnych Romana Wilka).Papierośnica rtm. Wacława Bartosiaka z miniaturkami otrzymanych odznaczeń i barwami oddziałów, w których służył, ofiarowana 3 października 1957 r. bratanicy Teresie Krystynie Wilk (pamiątka ze zb. rodzinnych Romana Wilka).Papierośnica rtm. Wacława Bartosiaka z miniaturkami otrzymanych odznaczeń i barwami oddziałów, w których służył, ofiarowana 3 października 1957 r. bratanicy Teresie Krystynie Wilk (pamiątka ze zb. rodzinnych Romana Wilka).Papierośnica rtm. Wacława Bartosiaka z miniaturkami otrzymanych odznaczeń i barwami oddziałów, w których służył, ofiarowana 3 października 1957 r. bratanicy Teresie Krystynie Wilk (pamiątka ze zb. rodzinnych Romana Wilka).Papierośnica rtm. Wacława Bartosiaka z miniaturkami otrzymanych odznaczeń i barwami oddziałów, w których służył, ofiarowana 3 października 1957 r. bratanicy Teresie Krystynie Wilk (pamiątka ze zb. rodzinnych Romana Wilka).Papierośnica rtm. Wacława Bartosiaka z miniaturkami otrzymanych odznaczeń i barwami oddziałów, w których służył, ofiarowana 3 października 1957 r. bratanicy Teresie Krystynie Wilk (pamiątka ze zb. rodzinnych Romana Wilka).Wacław Bartosiak upamiętniony na tablicy epitafijnej grobu rodzinnego na Cmentarzu Bródnowskim w Warszawie, ul. Św. Wincentego. Stan z dn. 7 czerwca 2019 r. (fot. ze zb. rodzinnych).Wacław Bartosiak upamiętniony na tablicy epitafijnej grobu rodzinnego na Cmentarzu Bródnowskim w Warszawie, ul. Św. Wincentego. Stan z dn. 7 czerwca 2019 r. (fot. ze zb. rodzinnych).

Kommentieren